Jezus Chrystus, Wystąpienie z Misją

Jezus Chrystus, Wystąpienie z Misją

Jezus Chrystus jest główną postacią w Bożym Planie Zbawienia. Jezus (syn Boży) po hebrajsku Jeszua, znaczy Zbawiciel, Zbawca; Jehowa wspomaga. Natomiast Chrystus, hebrajskie Mosziach znaczy „Namaszczony”, „Pomazaniec”, co z czasem stało się terminem na określenie „Mesjasza”.

O wczesnym dzieciństwie Jezusa dowiadujemy się z Ewangelii niewiele; istnieje krótka relacja o dwunastoletnim Jezusie w Świątyni, zadającym pytania uczonym w Prawie.

„A rodzice jego chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. I gdy miał dwanaście lat, poszli do Jerozolimy na to święto, jak to było w zwyczaju. A gdy te dni dobiegły końca i wracali, zostało dziecię Jezus w Jerozolimie, o czym nie wiedzieli jego rodzice, A mniemając, iż jest pośród podróżnych, uszli dzień drogi i szukali go między krewnymi i znajomymi. I gdy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, szukając go. A po trzech dniach znaleźli go w świątyni, siedzącego wpośród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich. A zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, nad jego rozumem i odpowiedziami. I ujrzawszy go, zdziwili się. I rzekła do niego matka jego: Synu, cóżeś nam to uczynił? Oto ojciec twój i ja bolejąc szukaliśmy ciebie. I rzekł do nich: Czemuście mnie szukali? Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, Ja być muszę? Lecz oni nie rozumieli tego słowa, które im mówił. I poszedł z nimi, i przyszedł do Nazaretu, i był im uległy. A matka jego zachowywała wszystkie te słowa w sercu swoim. Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi,” (Łuk. 2:41-52)

Jako wierni Żydzi, rodzina Jezusa, co roku udawała się na święto Paschy do Jerozolimy. Poszedł z nimi dwunastoletni Jezus. Gdy wracali do domu wraz z dużą grupą przyjaciół, rodzice sądzili, że Jezus jest wśród nich. Gdy się okazało, że Jezusa niema, zaczęto Go szukać. Józef i Maria wrócili się tą samą drogą i w końcu znaleźli Go w świątyni, pośród nauczycieli, słuchającego i zadającego im pytania. Gdy Maria upomniała Jezusa, że swym zachowaniem wywołał ich niepokój, Jezus odpowiedział:„Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” Tutaj Jezus nawiązał do swego Niebiańskiego Ojca.

Z pewnością jego matka nieraz opowiedziała Jezusowi o Jego cudownych okolicznościach narodzenia. Z tych informacji Jezus wiedział, że On będąc na świecie miał specjalną misję do spełnienia, dlatego chciał zorientować się w tej sprawie jak i kiedy powinien wystąpić ze swoją misją.

Napewno od doktorów Prawa dowiedział się, że Pan Bóg przez Mojżesza ustanowił prawo, według którego nikt nie mógł służyć jako kapłan w Namiocie Zgromadzenia, (Świątyni) zanim nie osiągnął wieku, co najmniej trzydzieści lat. „Od trzydziestego do pięćdziesiątego roku życia, wszystkich zdatnych do służby, aby wykonywali pracę w Namiocie Zgromadzenia.” (4 Moj. 4:3)

Ewangelista Łukasz mówi, że Jezus powrócił do Nazaretu i był uległy Józefowi i Marii, jak czytamy: „Jezusowi zaś przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.”(Łuk. 2:52). Nazaret, gdzie Jezus dorastał, był mało znaczącym rolniczym miasteczkiem. Prawdopodobnie liczył około dwóch tysięcy mieszkańców. Z reakcji Natanaela, zapisanej w Ewangelii Jana wynika, że miasteczko nie odgrywało ważnej roli, gdyż na wiadomość, od Filipa, że Jezus jest przepowiedzianym Mesjaszem, miał pewne wątpliwości „Czy może być, co dobrego z Nazaretu?” (Jan 1:46). Sądząc jednak z łagodnego i pełnego miłości charakteru Józefa i Marii, dzieciństwo Jezusa w Nazarecie było szczęśliwe.

Należy wnioskować, że podczas tych ważnych lat dorastania Jezus ukończył formalną naukę i osiągnął kwalifikacje cieśli. Na pewno spędzał dużo czasu nad studiowaniem i rozmyślaniem Pisma Świętego. Wiadomo, że od około 60 roku przed Chrystusem, pod wpływem rabina Jeszua Gamala, podjęto wysiłek kształcenia wszystkich dzieci żydowskich przez wyznaczanie nauczycieli w każdym okręgu. Szkoły miały edukować żydowskie dzieci we własnej tradycji, hamując w ten sposób obce wpływy. Synagoga była z pewnością miejscem, gdzie czytano i objaśniano Pisma. Nauczaniem za czasów Chrystusa zajmowali się niemal wyłącznie uczeni w Piśmie. Oni to przez szereg stuleci opracowali prawno- religijny kodeks ustny obowiązujący na równi z Torą, który nauczali w akademiach i w szkołach różnego typu. Jednak wiedza Jezusa była nieporównywalnie większa od wiedzy ówczesnych nauczycieli.

Podziel się